Berlijn
In de rijke historie van de De Halter zullen de reizen naar Duitsland ongetwijfeld nog bij velen in het geheugen liggen. Toen het voornemen bekend werd naar Berlijn te gaan, was echter niet iedereen meteen daar voor. Vanwege de Muur en het feit dat met de bus nog een heel eind door Oost-Duitsland moest worden gereden, zag niet iedereen dat zitten. De verhalen die de ronde deden over de extreem strenge controles aan de grens van Oost- en West-Duitsland, leken nou bepaald een plezier reisje te beloven. Maar goed, De Halter besloot toch internationaal te gaan worstelen in Berlijn. En dat bleek inderdaad geen reisje zonder hindernissen te zijn. Omdat Berlijn enkele tientallen kilometers in Oost-Duitsland lag, kregen we bij de West-Duitse grenspassage het consigne van de grenswachten: “Onderweg naar Berlijn is het ten strengste verboden in het Oost-Duitse gebied te stoppen en de bus te verlaten, zelfs niet voor een sanitaire stop. Zonder enige waarschuwing kan er door de Oost-Duitsers op je worden geschoten.” Geen leuk sfeertje dus, als je voor een internationale worstelontmoeting onderweg bent naar Berlijn.
En dat we bepaald niet welkom waren, bleek wel bij de grensovergang van dat 'stukje niemansland' met West-Berlijn. Vopo's (Volks Polizei van de DDR) kwamen de bus in met strakke vijandige gezichten. Alle bagage moest worden uitgepakt en werd grondig onderzocht. Zelfs onschuldige lectuur als de Panorama, Margriet en Libelle werden in beslag genomen. De vrouwelijke Vopo bleek nog de fanatiekste van de twee. Omdat er al behoorlijk wat tijd was verstreken sinds de Vopo's waren begonnen met de uitgebreide controles van bus en passagiers (en de irritatie onder het Haltergezelschap duidelijk was toegenomen!) beging Theo Wammes de vergissing wat sarcastische opmerkingen te maken over de vrouwelijke Vopo. Hoewel in het Nederlands, had zij kennelijk al snel door dat zij door Theo Wammes op de hak werd genomen. Hoewel zij geen enkele reactie toonde, bleek al snel — toen zij bij Theo was aangekomen — dat zij hem terug wilde pakken. Als enigste moest hij de bus verlaten en voor een uitgebreide visitatie mee naar een aparte visitatieruimte! Nou, alvorens hij daarvan terugkwam, was er zo nodig nog meer tijd verstreken. Als ik het me goed herinner heeft dat oponthoud aan de Oost-Duitse grens ongeveer vijfenhalf uur geduurd. Toch heeft dat de pret niet kunnen drukken, we hebben een fantastische wedstrijd geworsteld tegen de Berlijners en genoten van het prachtige West-Berlijn. Uiteraard hebben we ook de beruchte muur bezocht.
De Halter in Berlijn voor het gebouw van de ReichstagHet Haltergezelschap heeft uiteraard de gelegenheid benut om ook het gebouw van de Reichstag te bezoeken, welk in de dertiger jaren door de Nederlander Marinus van der Lubbe in brand zou zijn gestoken. Een imposant stukje vergane glorie!
Een deel van de Berlijnse Muur zoals wij hem zagen.Uit de getoonde foto's van die bewogen periode in de Haltergeschiedenis, mag overduidelijk blijken dat het scheiden van de beide Duitslanden ook de onverdeelde aandacht had van sportmensen. Maar al te zeer besefte men dat hier een volk opgesloten was achter een metershoge muur, en dag en nacht bewaakt door gewapende Vopo's. (Vopo's = Volks Polizei)
Sfeer foto van de Berlijnse Muur aan de westzijde.Hoezeer ‘De Muur’ het leven van alledag beheerste en de sfeer in Berlijn bepaalde, mag blijken uit bovenstaande foto, waarin de sfeer welke de muur opriep maar al te duidelijk tot uitdrukking komt.
Checkpoint Charlie, de grensovergang tussen West-Duitsland en de DDR.Als je de beelden ziet van een grensovergang als “Checkpoint Charlie”, besef je dat het beklemmende gevoel dat de meeste van de Haltermensen bekroop bij het passeren van de grens van het vrije West-Duitsland en de communistische Deutsche Democratische Republik, geen toeval was!
Checkpoint CharlieAls men kijkt naar deze overzichtsfoto van de Geallieerde grensovergang “Checkpoint Charlie” in Berlijn, lijkt het allemaal vrij onschuldig. Feit is echter dat de Oost-Duitse burgers, die soms in een wanhopige poging West-Berlijn probeerden te bereiken, vaak genadeloos door de DDR-Grenswachten werden neergeschoten!
De “Strasse” onmiddelijk achter Checkpoint Charlie,
met het bord dat men de Amerikaanse zone verlaat.Nog een foto van de omgeving rondom Checkpoint Charlie. Overigens stonden vrijwel alle huizen aan de Oost-Duitse kant van de muur leeg, althans, wij hebben geen enkel spoor van bewoning kunnen ontdekken toen wij de muur en de omgeving bezochten.