Dat de Utrechtse worstelaars ook internationaal door de jaren heen een rol speelden, mag wel blijken uit het feit dat ook de Olympische Spelen niet aan hen voorbij zijn gegaan. Nee, integendeel zelfs! Maar of dat nu alleen maar domme pech is, of een soort noodlot, ontkend kan niet worden dat de Nederlandse worstelaars bij al hun deelnames aan Wereld- en Europese Kampioenschappen en Olympische Spelen, tegen de absolute top van de wereld lootten in hun eerste partijen. Zo ook weer bij de Olympische Spelen in 1960 in Rome. De Nederlandse afvaardiging in dat jaar bestond uit slechts drie deelnemers, namelijk Loek Alflen, Leo Piek, Ab Rosbag.
Overigens was tevoren ook mijn hoop (dus: Gerard Ram) gevestigd op deelname aan mijn eerste Olympische Spelen, maar helaas, de K.N.K.B. achtte slechts deze drie worstelaars waardig om aan de Spelen deel te nemen. Maar goed, uiteraard waren dit zeker niet de minsten. Overigens waren deze drie worstelaars uitgerekend ook nog Utrechters! Het hoeft dan ook niet te verbazen dat de Utrechtse kranten uitgebreid aandacht besteedden aan het optreden van onze jongens in Rome. Hieronder een krantenfoto (zeer slechte kwaliteit, met excuses overigens) van de gehele Nederlandse afvaardiging voor de Zomerspelen.
Masseur Ros, het kleine duivelskunstenaartje, houdt de linkerhand van Ab Rosbag vast, tast met zijn hypergevoelige vingers langs de spieren van de Utrechtse worstelaar-in-ruste en zegt, dat de bloedsomloep al wat beter wordt en de genezing bevorderen zal.
Die arm van Rosbag hangt intussen, dik in het gips verpakt, log en machteloos neer en het gezicht van de jongen staat somber. Is het een wonder? Rosbag was met illusies naar Rome gekomen, maar een man uit Zweden, Bertil Nystroem, vernietigde die in de derde minuut in een gevecht waarin de Stichtenaar het initiatief had, tot de Zweed een greep verkeerd inzette, Rosbags elleboog blokkeerde en dat lichaamsdeel genadeloos uit de kom draaide! Het einde voor Ab Rosbag kwam na precies 3.34 min. Overigens kwam de zweed Bertil Nystrom in de tweede ronde niet verder dan een onbeslist tegen ALY uit de Verenigde Arabische Emiraten (RAU). In de derde ronde moest hij, op punten, zijn meerdere erkennen in de latere Gouden Medaillewinnaar de Turk BAYRAK. De Duitser GÜNTHER MARITSSCHNIZG veroverde het Zilver. De Fransman R. SCHIERMEYER legde beslag op de derde plaats. Door zijn vroegtijdige blessure eindigde Ab Rosbag derhalve van de 23 deelnemers op de 23e en laatste plaats. Eigenlijk een onterechte plaats voor een worstelaar welke in eigen land tot de allerbesten wordt gerekend!
Een Italiaanse dokter ter plaatse bracht de elleboog weer in het gelid, in het ziekenhuis werden foto's genomen en gelukkig bleek er niets stuk te zijn. Maar Dr. Smit, de Nederlandse dokter, schatte in dat Rosbag omstreeks drie weken in het gips zal moeten blijven lopen.
Voor met name Ab Rosbag eindigden deze Olympische Spelen Worstelen dus wel op heel trieste wijze. Temeer daar de opgelopen blessure een gevolg was van een absolute scheidsrechterlijke dwaling, in een wedstrijd waar hij duidelijk het initiatief had. Was hij in de strijd gebleven dan zou hij in de tweede ronde waarschijnlijk zelfs een heel gunstige tegenstander hebben getroffen. Het bereiken van de derde- en zelfs de vierde ronde was dan heel goed mogelijk geweest. In het tournooi groeiend is dan natuurlijk veel mogelijk!
De eerste 8 deelnemers in het Lichtmiddengewicht (73 kg.) waren: | ||
---|---|---|
1e prijs en Olympisch Kampioen | Mithat Bayrak | Turkije |
2e prijswinnaar | Günter Maritschnizg | Duitsland |
3e prijswinnaar |
René Schiermeyer |
Frankrijk |
4e prijs | Stevan Horvat | Joegoslavië |
5e prijs | Grigori Gamarnik | USSR |
6e prijs | Matti Laakso | Finland |
7e prijs | Antal Rizmajer | Hongarije |
8e prijs | Hansjörg Hirschbühl | Zwitserland |
De Utrechter kwam in de 1e ronde van de Olympische Spelen tegen de Zweed Bertil Nyström. Als 20-jarige Lichtmiddengewicht startte hij voortreffelijk tegen de sterke Scandinaviër. Tweemaal wist hij zijn tegenstander naar de mat en in gevaarlijke positie te brengen, waarbij vooral zijn sterke aanvalskracht verdere perspectieven bood. Helaas na 3½ minuut kwam hij met een gehaakte armgreep buiten de mat. Linkerelleboog uit de kom, tournooi voorbij!!
Het is kras, maar ook onze tweede worstelaar, Leo Piek, heeft alle reden om de scheidsrechters niet erkentelijk te zijn. Hij heeft nu twee partijen geworsteld, de tweede op punten gewonnen van de Australier Stanulis, waarbij hij een "zak met punten" voorstond, maar de eerste partij verloor door een afschuwelijke scheidsrechterlijke dwaling. Zo goed als Rosbag meent, dat tijdig ingrijpen van de arbiter had kunnen voorkomen dat zijn elleboog verwrongen werd, zo gelooft Piek, dat hij tot overwinnaar had moeten worden verklaard van zijn partij tegen de Oostenrijker Bartholomaeus Brötzner. "De hoekrechters appelleerden notabene, dat zij geconstateerd hadden dat de Oostenrijker een greep verkeerd inzette, maar die ongelukkige arbiter lette niet op", roept hij opgewonden. "Ik heb nog geprotesteerd", vertelt leider F.J.H. Wansink, maar dat protest is afgewezen. Onze enige troost is dat de scheidsrechter, een Bulgaar, van de lijst is afgevoerd en niet meer arbitreren mag. Trouwens, in totaal zijn er 5 scheidsrechters geschrapt, dus hoeven we niet te vragen hoe het met de arbitrage gesteld is".
In de tweede ronde kwam Leo Piek op de mat tegen de Australiër STAMULUS van wie hij op punten won en aldus de derde ronde bereikte. Daarin moest hij het opnemen tegen de latere Zilveren Medaillewinnaar de Joegoslaaf MARTINOVIC. Deze maakte na 2:14 min. een definitief einde aan de illusies van Lichtgewicht Leo Piek. Leo's tegenstander uit de eerste ronde, Brötzner kwam daarna tegen de Turk GUNGOR niet verder dan een onbeslist, evenals in de derde ronde tegen de Noor SKAUEN. Met 5 strafpunten balanceerde óók hij dus op de rand van uitschakeling. Evenals Leo Piek, kon ook hij het tegen de Joegoslaaf MARTINOVIC niet redden. Deze, op zijn beurt, moest in de finale namelijk de winst — en de Olympische Titel — aan de Rus KORIDZE laten. Leo Piek eindigde van de 23 deelnemers op de 16e plaats.
De eerste 10 deelnemers in het Lichtgewicht (70 kg.) waren: | ||
---|---|---|
1e prijs en Olympisch Kampioen | Avtandil Koridze | USSR |
2e prijswinnaar | Branislav Martinovic | Joegoslavie |
3 e prijswinnaar |
Gustav Freij |
Zweden |
4 e plaats | Karel Matousek | Tsjecho-slowakije |
5 e prijs | Dumitri Gheorghe | Roemenie |
6e prijs | Ernest Gondzik | Polen |
7e prijs | Adil Güngör | Turkije |
8e prijs | Mitsuharu Kitamura | Japan |
9e prijs | Kyösti Lehtonen | Finland |
10e prijs | Jaques Pourtau | Frankrijk |
De overige deelnemers zijn geplaatst in volgorde van
uitschakeling:
Stoyanov BUL; Brotzner, AUT; Skauen, NOR; Moisidis, GRE; De Silva;
ITA; Northrup, SUA; Benmansour, MAR; Awariki, LIB; Thomsen,
DAN; Seger, GER; Piek, PBA (Ned.); Stamulus, AUS; Delgado,
SPA;
De derde van het trio,Loek Alflen, heeft nu net als Piek, een overwinning en een nederlaag op zijn lijstje staan. Hij begon heel slecht, was volkomen geintimideerd door de beroemde klank van de naam van zijn tegenstander, de tweevoudige Wereld- en Olympisch Kampioen 1956, de Hongaar Imre Hodos. In vijf-en-dertig seconden was alles afgelopen. Alflen stond als aan de mat gekleefd en werd eenvoudig door de geduchte Hongaar ondersteboven gelopen. Maar hij heeft zich zaterdag mooi hersteld tegen de Marokkaan Benakoun, die via een geslaagde hoofdheupzwaai in 1:41 min. buiten gevecht werd gesteld.
Met de kansen van Piek en Alflen staat het nu aldus, dat zij ieder 4 strafpunten hebben. Wie er 6 heeft, is uitgeschakeld en dus mogen zij geen enkele partij meer verliezen en evenmin onbeslist maken. Blijven zij verder winnen, dan zitten er nog grote mogelijkheden in. Piek en Alflen hebben gezworen hun kansen tot het uiterste te verdedigen en Rosbag, wel de heer Wansink, leider van de Nederlandse worstelploeg, waarschuwde lichtmiddengwicht Rosbag lachend: "Je mag nu eten wat je lust, alleen moet je oppassen niet als zwaargewicht thuis te komen".
De latere geschiedenis vermeldt dat Loek Alflen in de derde ronde op de mat kwam tegen de Zilveren Medaillewinnaar de Roemeen CERNEA. De Roemeen boekte een zwaarbevochten puntenzege op Loek Alflen, die in deze partij weer op z'n best was. Weliswaar kwam ook voor Loek hiermee een einde aan het Olympisch tournooi, maar uiterst eervol! Want troffen zowel hij als Leo Piek het niet dat zij opnieuw tegen de zeer sterke Oost-Europeanen moesten aantreden! Overigens is het markante feit te melden dat de Olympische Kampioen, Imre Hodos, (geboren 10 januari 1928) op 23 april 1989, op 61-jarige leeftijd is overleden.
De deelnemers in het bantamgewicht (57 kg.) waren:
De eerste prijswinnaar: N. Karavaev, USSR; 2e Prijswinnaar: L. Cernea, ROM; 3e Prijswinnaar: D. Stoikov; BUL; Hódós, UNG; Debrunner, SVI; Ichigichi, JAP; Gramellini, ITA; Ylmaz, TUR; Dubier, FRA; Olympisch Kampioen: N. Karavaev. URS; Dora, JUG; Svec, CSV; Brunner, AUT; Vesterby, SVE; Nacouzi, LIB; Benakoun, MAR; Alflen, PBA (NED.); Tuominen, FIN; Lauchle; SUA; Knitter, POL; Aly, RAU; Tauer, GER; Tveiten, NOR; Verhoeven, BEL; Banihashemi, IRN; Theodoropoulos, GRE; Concalves, POR; Scelechter, LUX; Cante Pastor, SPA.Naast de geweldige ervaring van het deelnemen aan de Olympische Spelen Worstelen Grieks-Romeins, heeft met name ook de lokatie waar het worstelen plaatsvond een onuitwisbare indruk gemaakt op onze deelnemers. Gekozen was namelijk voor de schitterende historische basiliek “BASSILICO MASSENZIO”. Loek Alflen verhaalde dat de basiliek dagelijks was gevuld met ruim 1000 toeschouwers, die zonder uitzondering hebben genoten van spannende partijen en hoogstaand worstelen. Het waren Olympische Spelen waarop Loek Alflen, Leo Piek en Ab Rosbag — ondanks enkele tegenslagen — met trots terug mogen kijken. Nog steeds mag men niet vergeten dat ook deze talentvolle Nederlandse worstelaars — wanneer zij in Oost-Europa waren opgegroeid — tot de hadden kunnen behoren! Hieronder een prachtige foto van de basiliek “Bassilico Massenzio” in Rome waar het worstelen heeft plaatsgevonden.